Bruschetta – dwie wersje toskańskie

Pomidory są aktualnie tak pyszne, że naprawdę szkoda je przetwarzać. Takie świeże i soczyste wymagają naprawdę niewiele wysiłku, by przeistoczyć się w lekki, aromatyczny obiad (bądź kolację) rodem ze słonecznej Toskanii.

Przepis wynotowany rok temu z książki  „Pod słońcem Toskanii” Frances Mayes, którą gorąco polecam.

Bruschetta #1:

• 2 kromki dobrego orkiszowego chleba,
• oliwa z oliwek,
• 1 duży dojrzały pomidor,
• 1 ząbek czosnku,
• garść świeżej bazylii,
• sól,
• pieprz.

Pomidora obrać i pokroić w kosteczkę. Dodać posiekaną bazylię, sól i pieprz. Na patelni rozgrzać oliwę i usmażyć na niej chleb z obu stron. Zdjąć na talerz i mocno natrzeć ząbkiem czosnku. Posmarować pomidorową salsą, udekorować bazylią.

Bruschetta #2:

• 2 kromki dobrego orkiszowego chleba,
• oliwa z oliwek,
• garść startego sera pecorino (można zastąpić parmezanem),
• 4 plastry szynki parmeńskiej (można zastąpić szwarcwaldzką lub serrano),
• bazylia do dekoracji.

Na oliwie usmażyć chleb z obu stron, pod koniec posypując grzanki połową sera i kładąc po 2 plastry szynki. Gdy tylko wierzch się zagrzeje bruschetty przełożyć na talerz i posypać resztą pecorino. Udekorować bazylią.